Het échte reisgevoel!

Misschien is het het feit dat mijn kleding keuze langzaam uitdunt of het feit dat me steeds minder een toerist begin te voelen hier, wat het ook mag zijn; ik voel dat ik echt aan het reizen ben.

En dat gevoel betekend niet alleen maar lachen, genieten en leuke dingen doen ben ik al wel achter. Is maar goed ook volgensmij. Ik doe hele leuke projecten hier, met de natuur, met zeeleeuwen en haaien en kinderen maar 2 maanden op de Galapagos is echt te lang. De dagen zijn lang en afgelopen week vooral regenachtig. Ik werk van 8.30 tot 12.00 op een kinderdagverblijf met kinderen tussen de 1 en 4 jaar, super schattig.

Mijn zeeleeuwen project wat ik afgelopen 2 weken heb gedaan was trouwens heel gaaf. Ik mocht met een boot rond het eiland om op plekken te komen waar niemand mag komen. Moesten met haaien zwemmen om die te gaan tellen. 's ochtends om 04.00u paraat staan om een dag mee te patrouilleren op Punta Pitt, daar kan echt niemand komen. Onderweg dolfijnen gezien en honderden schildpadden. Zelf nog even wat mogen varen, voelt wel goed hoor, in een boot van het Nationaal Park rond varen op de Galapagos haha. Mijn karakter komt wel echt flink naar boven hier, ik merk nu al weer dat ik elke 2 weken toch weer verandering wil en iets nieuws wil zien. Helaas is die mogelijkheid er dus niet op de Galapagos.

Omdat ik me hier 's middags toch redelijk verveel, het dorpje is nogal dood overdag, heb ik wat verder gekeken naar andere opties. Ik heb nu in elk geval een baantje gevonden, ga een hotel eigenaar en zijn staf Engels leren, 3 uur per week en dat voor 3 uur. En verdient nog goed ook! Ook ga ik waarschijnlijk 2 weken eerder naar Panama. Dit zou betekenen dat ik de 20e vertrek, om misschien ook nog 1 week door te brengen op het vaste land van Ecuador maar dat hangt er van af of er wat mensen mee willen gaan. Guayaquil en Quito zijn (blijkbaar) hele gevaarlijke steden dus ik heb geen zin om daar 's avonds nog met mijn backpack rond te zeulen in mijn eentje. Ik heb dan 10 weken in Panama in plaats van 8, waarvan 2 weken in Boquete naar school en aansluitend nog 2 weken naar school in Bocas del Toro wat ik altijd kan verlengen.

Voor nu is het hopen op minder regen, luiers verschonen en als het even kan zonnen (wat ik flink nodig heb). De regen hier is echt eindeloos, een paar kaas blokjes en ik zou in Nederland kunnen zitten. Woensdag was ons hele huis hier overstroomd, stond water tot mijn enkels in mijn kamer, de woonkamer, keuken, overal. Denk dat als ik nu mijn kamer uitloop ik ook een dijk moet gaan bouwen. Maar goed, is weer een leuke zondag middag activiteit!

Mijn gastgezin is trouwens heel erg leuk, beide zijn het leraren/professoren. Als je tegen een taxi chauffeur Professor Roque Ayala zegt weten ze allemaal wie het is en waar hij woont, heel grappig. Ze hebben 4 dochters maar de 2 oudste wonen op het vaste land van Ecuador. De andere 2 dochters, Alejandra (15) en Rosalie (13) wonen nog wel thuis, en hebben nu 2 maanden vakantie vanwege het regenseizoen (!). Misschien dat jullie je daardoor iets beter kunnen voorstellen hoe het er hier op sommige momenten uit ziet. De Kust is helemaal bruin omdat al het vuil van boven de zee in stroomt en stranden zijn in tweeën gespitst vanwege al het water dat via het strand de zee in gaat.

De tijd gaat snel, heb nog maar 4 maanden over. Of misschien beter gezegd, ben pas 2 maanden onderweg!

Muchos besos,
Roos xx